موضوعات عمومي

خوشبختانه اين روزها سطح ايمني ساختمان هاي مسكوني و تجاري بيش از پيش افزايش پيدا كرده است. مجهز شدن اين مكان ها به انواعي از تجهيزات آتش نشاني، ساكنين ساختمان را در مقابل حوادث غيرمنتظره ايمن نگاه مي دارد. تقريبا تمامي ساختمان هاي نوساز به تجهيزات اعلام حريق مجهز مي شوند و معمولا تا زماني كه سيستم اعلام حريق در ساختمان نصب و راه اندازي نشود، مجوز سكونت در آن داده نمي شود. براي طراحي و اجراي سيستم اعلام حريق مي بايست فاكتورها و نكات مختلفي را در نظر داشت كه قصد داريم در اين مطلب با اين موارد آشنا شويم.

سيستم اعلام حريق

سيستم اعلام حريق و تجهيزات اطفا حريق از بخش ها و اجزاي مختلفي تشكيل شده است. در سيستم اعلام حريق بخش هاي مختلفي از جمله دتكتورهاي تشخيص دهنده حريق، آژيرها، فلاشرها و دستگاه كنترل مركزي را مي توان مشاهده كرد كه هر كدام وظيفه خاصي را بر عهده دارند و نقشي مؤثري در تشخيص و اعلام حريق به عهده دارند. اين تجهيزات نيز خود به دسته هاي ديگري تقسيم مي شوند. به عنوان مثال؛ دتكتورهاي تشخيص حريق به گروه هاي زير تقسيم مي شوند:

·        دتكتور دودي

·        دتكتور گازي

·        دتكتور شعله

·        دتكتور حرارتي

همانطور كه از نام اين تجهيزات آتش نشاني برمي آيد، هر كدام نسبت به عامل خاصي حساس هستند و در صورت وجود اين علائم و نشانه ها در محيط، با آژير كشيدن پيام خطر را به پنل مركزي سيستم اعلام حريق منتقل مي كنند. از سيستم هاي اعلام حريق مي توان در تمامي ساختمان هاي تجاري، صنعتي و مسكوني استفاده كرد. اما شرايط نصب و راه اندازي اين سيستم ها در هر مكاني متفاوت است. شما مي توانيد انواع اين تجهيزات را از فروشگاه تجهيزات آتش نشاني آژمان خريداري كنيد.

طراحي و اجراي سيستم اعلام حريق
براي طراحي و اجراي سيستم اعلام حريق استانداردها و اصول خاصي در نظر گرفته شده است. نمي توان انتظار داشت هر نوع سيستمي براي هر مكاني مناسب و كاربردي باشد. معمولا سيستم هاي اعلام حريق به دو گروه كلي تقسيم مي شوند كه عبارتند از سيستم هاي اعلام حريق اتوماتيك و سيستم هاي اعلام حريق دستي. در تقسيم بندي ديگري از اين سيستم ها، مي توان آن ها را در سه گروه زير قرار داد:

·        سيستم اعلام حريق متعارف

·        سيستم اعلام حريق آدرس پذير

·        سيستم اعلام حريق بي سيم

هر كدام از اين سيستم ها، مكانيزم عمل و روش كار مخصوص به خود را دارند. از اين رو پيش از اينكه بخواهيد در منطقه مورد نظر، سيستم را راه اندازي كنيد، لازم است با نوع طراحي و نحوه كار آن آشنا باشيد. به عنوان مثال؛ سيستم اعلام حريق متعارف تنها زون و محلي كه حريق در آن اتفاق افتاده است را مشخص مي كند. در صورتي كه سيستم اعلام حريق آدرس پذير به طور دقيق كد و مشخصات آدرس عامل حريق را تعيين مي كند.

براي طراحي و اجراي سيستم اعلام حريق در مرحله نخست مي بايست محل مورد نظر را به طور كامل مورد بررسي قرار دهيد. اين بررسي به شما كمك مي كند تا بتوانيد بهترين سيستم اعلام حريق را براي محل انتخاب كنيد. از ديگر فاكتورهاي مهم در طراحي و اجراي سيستم اعلام حريق عبارتند از:

·        تعيين محل مورد نظر براي نصب تجهيزات اعلام حريق

·        تعداد مورد نياز از هر كدام از تجهيزات اطفا حريق

·        چگونگي كابل كشي و مداركشي

·        بررسي تعداد كابل هاي مورد نياز

·        تعيين اندازه كابل ها

استانداردهاي مهم در طراحي و اجراي سيستم اعلام حريق
براي اينكه بتوانيد سيستم اعلام حريق را به درستي اجرا و راه اندازي كرده و از تجهيزات آتش نشاني بهترين استفاده را داشته باشيد، لازم است با استانداردهاي مهم در طراحي و اجراي سيستم اعلام حريق آشنا شويد. اين استانداردها به شرح زير هستند:

·        استاندارد NFPA

·        استاندارد BS

·        و الزامات عمومي طراحي

الزامات عمومي طراحي همانطور كه مشخص است، براي هر پروژه اي حياتي و ضروري هستند. در واقع در هر مكاني كه بخواهيد اقدام به اجرا و طراحي سيستم اعلام حريق كنيد لازم است اين الزامات را در دستور كار خود قرار دهيد. اما در خصوص دو استاندارد ديگر بايستي بدانيد كه هر پروژه اي تنها نياز به يكي از آن ها دارد. يعني اگر راه اندازي و نصب سيستم اعلام حريق را بر اساس يك استاندارد مشخص شروع كرديد، لازم است تا پايان بر طبق دستورالعمل هاي همان استاندارد پيش رفته و پروژه را به اتمام برسانيد.

استانداردهاي مهم در نصب شستي سيستم اعلام حريق
شستي اعلام حريق براي كار كردن مي بايست به صورت دستي فعال شود. بنابراين در نصب و راه اندازي آن مي بايست به چند نكته مهم توجه داشته باشيد:

·        شستي مي بايست قابل رويت و در دسترس باشد. به گونه اي كه در شرايط اضطراري بتوان به سرعت آن را فعال كرد.

·        فاصله شستي اعلام حريق از كف مي بايست 140 سانتي متر باشد. بسته به شرايط منطقه اين فاصله مي تواند به ميزان 20 سانتي متر پايين تر يا بالاتر باشد.

·        بهترين مكان براي نصب شستي اعلام حريق در نزديكي راهروها و راه پله هاست.

·        بيشترين فاصله براي دسترسي به شستي اعلام حريق 45 متر است.

·        نصب شستي در زيرزمين و همچنين ورودي راه پله ها كاملا ضروري است.

استاندارد نصب و اجراي دتكتورهاي اعلام حريق
همانطور كه مي دانيد در ميان تجهيزات آتش نشاني، دتكتورها جزء متنوع ترين اجزا هستند. (دتكتورهاي دودي، شعله، گازي و حرارتي) هر كدام از اين تجهيزات روش نصب و راه اندازي متفاوتي دارند و براي اجراي آن ها مي بايست از استانداردهاي بخصوصي تبعيت كرد. در ادامه به طور خلاصه با استانداردها و نكات مهم نصب دتكتورهاي دودي و حرارتي آشنا مي شويم.

استانداردهاي نصب و اجراي دتكتور دودي
·        حداكثر فاصله استاندارد ميان دتكتورهاي دودي 10.6 متر است.

·        فاصله استاندارد براي نصب دتكتور دودي از ديوار مي بايست بيشتر از 50 سانتي متر باشد.

·        فاصله استاندارد براي نصب دتكتور دودي از دريچه هوا مي بايست بيشتر از 1 متر باشد.

·        فاصله استاندارد براي نصب دتكتور دودي از درب آسانسور مي بايست كمتر از 1.5 متر باشد.

·        حداكثر ارتفاع استاندارد براي نصب دتكتور دودي 10.5 متر است.

استانداردهاي نصب و اجراي دتكتور حرارتي
·        استاندارد ارتفاع براي نصب دتكتور حرارتي چيزي بين 7.5 الي 9 متر است.

·        دتكتورهاي حرارتي نبايد پس از نصب بيشتر از 7 متر از هم فاصله داشته باشند.

·        فاصله دتكتورهاي حرارتي از ديوار بايستي بيشتر از 50 سانتي متر باشد.

·        اتاق ديزل و پاركينگ مي بايست حتما به دتكتور حرارتي مجهز شوند.